„Los mojego życia był dla mnie twardy od dzieciństwa aż do lat dzisiejszych. Moi rodzice też twardo i ciężko przeżyli na biedzie krótkie swoje życie. Nie odziedziczyli oni nic po swoich ojcach, jeno żmudną pracą dorobili się, że nabyli dwa i pół morga lichego i mokrego gruntu i jaki taki dom wystawili. Ale los życia moich rodziców był twardy i jednakowo usposobiony do ojca i matki, że w jeden dzień musieli się pożegnać z tem światem i dziećmi, aby spocząć w jednej mogile (r. 1905). Zostało nas dwóch braci liczących po dwa lata. Mnie zabrała jedna ciotka, a brata druga, i u mej ciotki, która była wdową i na jej barkach spoczywała jej gospodarka składająca się z trzech morgów i jednej krowiny, przyszło mi przeżyć młode lata aż do pełnoletności”
(Pamiętnik nr 47, 1935: 652).

Album rozpoczynamy najmniejszym rozdziałem, liczącym dziewięć fotografii. Równocześnie jest on najbardziej jednorodny pod względem tematycznym. Głównymi bohaterami są tutaj dziecko i jego portret – zrobiony intencjonalnie, by zachować wizerunek widocznej na nim osoby. W całym zbiorze zdjęć chłopskich przechowywanych w IAE PAN takich celowych dziecięcych portretów jest niewiele. Indywidualne ujęcia zazwyczaj wykonywano przy okazji Pierwszej Komunii Świętej, czego przykładem jest fotografia nr 138-7 (Portret komunijny dziewczynki z książeczką modlitewną w dłoni). Chociaż bohaterem wydarzenia było dziecko przystępujące do religijnego obrzędu, uroczystość ta często stawała się okazją, by uwiecznić wszystkich członków rodziny, ale wtedy dziecko w komunijnym stroju niekoniecznie nadal było osobą pierwszoplanową. Fotografie tego typu prezentujemy w kolejnym rozdziale. Skromna w tej kolekcji liczba portretów dziecięcych zdaje się wynikać z faktu, że aparat fotograficzny w powszechnym użyciu przez mieszkańców wsi pojawił się stosunkowo późno. Większość zgromadzonych fotografii datuje się na XX (dwie najmłodsze pochodzą z 1946 roku), ale obecne są również takie, które wykonano w 1938 roku. Chociaż aparaty fotograficzne w użytku prywatnym trafiały się na polskiej wsi rzadko, wiemy, że niektórzy byli w ich posiadaniu i w razie potrzeby świadczyli usługi fotograficzne (na ogół za opłatą).